معمولا کسی بی دلیل از من خبر نمیگیرد .. با اینکه با این موضوع کنار آمده ام اما هر بار که به سمت تلگرام میرم به امید پیام های سبزی که نیست می روم . اما این بار از بهترین دوستم که سلام خوبی را که شنیدم فکر کردم شاید اتفاقی چیزی دوباره مرا به یاد کسی انداخته است ..
نه .. نمی خواهم غر غر کنم . دیگر با واقعیت کنار آمده .. و از وقتی کنار آمده ام حالم خیلی بهتر است . یعنی کار هایم را انجام میدهم ... و فکر و ذکر تمام روزم تنهایی نیست .
شاید بهتر باشد اسم دیگر این کنار آمدن را شناخت خودم بگذارم .
تمام این بغض هایی که تبدیل به گریه نمی شوند برای من جکم درسی درباب خودم را دارند که به من می فهمانند چه چیز هایی مرا به زندگی متصل میکنند .. حالا بعضی هاشان را دوست دارم . بعضی هاشان را هم نه .. اما تماما به خودم روبرویم این روز ها .
dokhtari mamooli