تمایلم به بحث کردن با دیگران کاهش یافته است . 
بیشتر از این جهت که احساس می کنم انسانی نا کامل هستم و نیاز هست حرف هایم دقیق تر باشند .
اما آیا این سعی حال دیگران را نیز خوب می کند ؟
نشسته ام درون اتاق و بحث شکل میگیرد .. و من ناگریز از صحبت کردن دوباره با نقصانی که در حرف زدنم موجود است شروع میکنم به حرف زدن . 
اما باید این بار حواسم باشد حرفی را نزنم که بعدا حالم را بدتر کند ... میدانی چه میگویم .